بزرگداشت محمود فرخ انجام شد
عطر و تن: بزرگداشت «محمود فرخ» در مشهد اجرا شد.
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، سلمان ساكت، رئیس مركز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی در مراسم «شب محمود فرخ» كه در دانشكده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار نمود: برگزاری این مراسم از آرزوهای دیرینه من و اهالی فرهنگ در این شهر بود. همواره در ذهنم بود كه چرا از این مرد بزرگ و موثر در مشهد، خراسان و ایران زمین در این سال ها هیچ یادی نشده و هیچ جا بزرگداشتی برای او برگزار نشده است. از سال ۱۳۶۰ كه فرخ چهره در نقاب خاك كشید تابحال هیچ مجلس بزرگداشت و یادكردی در این ابعاد برایش برگزار نشده است.
او افزود: تولد فرخ بی شك ۱۲۷۴ شمسی است، برای اینكه ارج نامه «۷۰ سالگی فرخ» در سال ۱۳۴۴ منتشر می شود. استاد قیامی هم در كتابشان در این خصوص تردیدی كردند و بنظر می رسد یادداشت و مقاله ای كه دكتر یوسفی نوشتند وقتی به دست چاپ سپرده می شود در تایپ اشتباه رخ می دهد و سال تولد فرخ ۱۲۷۶ ذكر می شود.
استادیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینكه «در چند ماه اخیر این ندای خوب به گوش ما رسیده كه خانه فرخ می خواهد خریداری شود و در اختیار نهادهای فرهنگی قرار گیرد»، بیان كرد: این مساله را به دوستان هم گفتم كه یا شهرداری باید این كار را انجام و خانه فرخ را در اختیار دانشگاه قرار دهد یا دانشگاه خودش راسا اقدام نماید. نهادهای غیردانشگاهی دستخوش سیاست هستند. سیاست امروز می آید و عوض می شود، اما دانشگاه كمترین تغییر را در جریان های سیاسی خواهد داشت. تغییرات دانشگاه در این زمینه به سبب اینكه محیط آكادمی و علمی است بسیار كمرنگ است.
ساكت اشاره كرد: خانه فرخ نباید فقط صرف شعر شود. بلكه باید صرف پژوهش های ادبی شود. در انجمن ادبی فرخ فقط شعر خوانده نمی شد؛ معرفی كتاب و بحث های ادبی و تاریخی هم در آنجا انجام می شد. محدود كردن خانه فرخ به شعر، جفا در حق انجمن ادبی فرخ است.
او با اشاره به اینكه با همكاری شورای شهر و شهرداری كاری خواهیم كرد كه خیابانی فاخر به اسم استاد فرخ در مشهد نام گذاری شود افزود: مراسم امروز به صورتی رونمایی از كتاب دیوان ملك الشعرای بهار به خط محمود فرخ هم است. خود ایشان كتاب را ندیده بودند ولی امروز این كتاب چاپ شده است.
رئیس مركز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی بیان كرد: محمود فرخ خراسانی برای همه دلبستگان فرهنگ و ادب خراسان نامی آشنا و احترام برانگیز است، چونكه اگر همه رجال مشهد و خراسان را در یكصد سال اخیر برشماریم كمتر كسی را می توان یافت كه در این خطه زرخیز، چنین تاثیرات شگرف و پایداری برجای نهاده باشد. او برآمده از خانواده ای سرشناس بود. پدرش سیداحمد جواهری هرچند به ظاهر عنوان خانوادگی خود «جواهری» را یدك می كشید، اما به خرید و فروش جواهر چندان رغبتی نداشت و بیشتر دلداده شعر و ادب بود و به سخن شناسی و نقد ادبی شهرت داشت تا آنجا كه اغلب شاعران آن روز خراسان شعرهای خودرا برای اظهارنظر و اصلاح نزد او می خواندند.
او اضافه كرد: بدین سبب محیط خانواده و پدر فاضل و ادب دوست فرخ مهم ترین عامل در گرایش او به شعر و شاعری و ادبیات بوده است. وی در جوانی به كار اداری روی آورد، هرچند نه خود بدان علاقه داشت و نه پدرش آنرا می پسندید، اما به اصرار نائب التولیه آستان قدس به آستان مقدس رضوی رفت و لیاقت و كاردانی خودرا در آنجا نشان داد.
استادیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد تصریح كرد: محمود فرخ دو دوره نماینده مجلس شورای ملی بود و چندباری اداره امور آستان قدس و چندی كفالت استانداری خراسان را به عهده داشت. اما بیشترین نقش وی در كارخانه نخ ریسی خسروی بود كه برای آن كوشش ها كرد و زحمت ها كشید و ما امروز از بلایی كه بر سر آن می آید اصلا راضی نیستیم.
ساكت اشاره كرد: بااینكه فرخ دستی در سیاست داشت، اما سیاست زده نبود و برای سیاستمداران ارزش چندانی نمی شناخت. او اهالی فرهنگ و ادب و هنر را بر سیاست پیشگان و دولتمردان برتری می داد.
او تصریح كرد: اگر تاریخ فرهنگی و سیاسی مشهد را در آن روزگار مرور نماییم حدودا هیچ كار با نام و ماندگاری نیست كه نام و نشان فرخ در آن یافت نشود؛ برای نمونه دانشكده ادبیات مشهد به اهتمام و پیگیری او و البته یاری و همفكری موید ثابتی مجوز تاسیس گرفت و این دو نفر بودند كه به رغم كارشكنی های مشتی تنگ نظر بر آمدن دكتر علی اكبر فیاض به مشهد پای فشردند و پایه گذاری دانشكده ادبیات را به او سپردند. بدین سبب سخن گزافی نخواهد بود اگر محمود فرخ و موید ثابتی را در ردیف علی اكبر فیاض و از بنیان گذاران دانشكده ادبیات دانشگاه مشهد بدانیم.
رئیس مركز آثار مفتخر و اسناد دانشگاه فردوسی با اشاره به اینكه «محفل ادبی كه او سالیان سال هر بامداد جمعه در منزلش برپامی داشت در حكم دانشكده ادبیاتی بود كه خیلی از استادان، شاعران، ادیبان و سخنوران را به دور یكدیگر جمع می كرد تا اشعار خودرا بخوانند و از نقد و راهنمایی دیگران بهره گیرند»، اظهار نمود: این محفل چنان آموزنده و پرفایده بود كه اغلب جوانان خوش ذوق آن روزها مانند اخوان، شفیعی كدكنی، قدسی و.. كه بعدها شاعران بزرگ روزگار دست كم در حوزه خراسان به شمار آمدند، كامیابی و نامبرداری خودرا ثمره حضور در انجمن ادبی فرخ دانسته اند.
ساكت اظهار نمود: محفل ادبی او پایگاهی ممتاز برای میزبانی بهادار از بزرگترین شاعران استادان و نویسندگان بود. مجتبی مینوی، علی اصغر حكمت، عبدالحسین زرین كوب، امیری فیروزكوهی و... وقتی به مشهد می آمدند در خانه فرخ منزل می گزیدند و تا بامداد جمعه می ماندند تا طعم محفل ادبی او را بچشند و اگر در جای دیگری اقامت می كردند بامداد جمعه در انجمن ادبی فرخ شركت می كردند.
او اضافه كرد: انجمن ادبی فرخ، حتی میهمانان ارجمندی از هندوستان، تاجیكستان، پاكستان، افغانستان و... داشت. همه ادیبان، شاعران و نویسندگان اطراف ایران او را می شناختند و به او احترام می كردند و در انتظار فرصت بودند تا در انجمن ادبی فرخ شركت نمایند. محفل فرخ در آن سال ها به مشهد و خراسان ارزش و اعتبار ویژه ای بخشیده بود. انجمن در معرفی جوانان و صاحبان ذوق و مهارت به پیشكسوتان نقش بسزایی داشت.
استادیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد تشریح كرد: اهمیت و اعتبار فرخ تا بدانجا بود كه بزرگمردی كم نظیر همچون مجتبی مینوی كه در عرصه تحقیق و پژوهش یگانه و در خیلی از حوزه های علوم انسانی سرآمد اقران خود بود به مناسبت هفتادمین سال تولد فرخ ارج نامه ای به نام هفتادسالگی فرخ تدوین و در سال ۱۳۴۴ منتشر نمود كه هنوز بهترین منبع در شناخت او و در آشنایی با میزان تاثیرگذاری اش بر دیگران به حساب می آید.
او افزود: در سال ۱۳۵۳دانشگاه فردوسی به اشاره دانشكده و گروه ادبیات و به پایمردی استادان بنامی چون غلامحسین یوسفی و جلال متینی به محمود فرخ دكترای افتخاری اهدا كرد و ردای استادی دانشكده ادبیات را بر تن او پوشاند.
رئیس مركز آثار مفتخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد اشاره كرد: كتابخانه او كه مجموعه ای نفیس و ثمین از كتاب های چاپی و خطی بود در دو مرحله یكی در سال ۱۳۴۹ در زمان حیات وی و دیگری در سال ۱۳۸۱ به همت دختر زنده یادش به دانشكده منقل شد تا اصل و اساس و كتابخانه دانشكده ادبیات و علوم انسانی كتاب هایی باشد كه او با عشق و علاقه فراهم آورده و بعضاً حواشی سودمندی باز بر آنها نوشته بود؛ بدین سبب بااینكه كتابخانه دانشكده ادبیات به نام استاد فیض نامبردار است، اما كتاب های كتابخانه فرخ بیشتر از آنچه دیگران اهدا كرده یا فروخته اند در شكل گیری و غنی شدن كتابخانه موثر بوده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب