در سوگیاد محمدرضا پرهیزگار مردی که عاشق ترجمه بود به گزارش عطر و تن فرح نیازکار با بیان اینکه محمدرضا پرهیزگار از عمق جان به ترجمه عشق می ورزید می گوید: به سخن مارکز بسیار می اندیشید و گویی که سرلوحه ترجمه هایش همان چند کلمه قرار گرفته بود؛... آنچه را می خواستم بگویم ترجمه کن، نه آنچه گفتم... این استاد دانشگاه و پژوهشگر ادبی در پی درگذشت محمدرضا پرهیزگار، استاد دانشگاه، مترجم و نویسنده در یادداشتی که با عنوان «کوتاه مثل آه! در سوگیاد دکتر محمدرضا پرهیزگار» در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: «در زیر این بلند ما شرقیان هماره سرودی سروده ایم با تیغ بر گلو در نوبت پگاه بر سبزه های خاک پروانه ایم ما با طول عمر خویش کوتاه مثل آه! آشنایی من با دکتر محمدرضا پرهیزگار درست از زمانی شروع شد که ترجمه هایش مرا به وجد می آورد؛ هر گاه که کوته ترجمه هایش را از بندهایی از اتیکوس، امیلی دیکنسون، مارگارت اتوود می خواندم، شگفت زده می شدم، برایم، زبانش در ترجمه ها، بوی کاهگل باران خورده شعر می داد، او درست با همان وسواسی که درباره ترجمه و اصول آن سخن می گفت، در ترجمه هایش رفتار می کرد؛ او فقط مسلط به یک زبان خارجی نبود؛ او مفهوم را می شناخت و زبان را با تمام تار و پود، لمس می کرد. دانش زبان شناسی با شاخه منظورشناسی را که همان پراگماتیک و گفتمان و تحلیل سخن کاوی یا دیسکوآنالیزیسم است، برای ترجمه لازم و ضروری می دانست و نظریه تاویل یا هرمنوتیک را از لوازم ترجمه می شمرد. به سخن مارکز، بسیار می اندیشید و گویی که سرلوحه ترجمه هایش، همان چند کلمه قرار گرفته بود؛... آنچه را می خواستم بگویم ترجمه کن، نه آنچه گفتم... انگار استاد محمدرضا پرهیزگار در ترجمه هایش همین کار را می کرد: A happy soul Is the best shield For a cruel world یک روح شاد سپری آهنین در مقابل این جهان ستمگر است... از عمق جان به ترجمه عشق می ورزید و به نقد ترجمه اعتقاد داشت و آشفتگی ترجمه را برنمی تافت. عینکش را که بر چشم می گذاشت انگار بر آن بود تا علم و دانش را و ترجمه را از دریچه شفافیت و دقت و هوشمندی دریابد. از همین رو، به موشکافی و نقادی در این امر می پرداخت. معتقد بود که یکی از مشکلاتی که مترجمان، خصوصاً مترجمان آثار ادبی، با آن سر و کار دارند، استفاده نویسنده از گویش و لهجه در این متون است. پیوسته تاکید می کرد که از آنجائیکه گویش، در مواردی که آگاهانه و به قصد، در متنی به کار گرفته شده باشد، قسمتی از خاصیت های سبکی متن را تشکیل می دهد و اطلاعات زیادی درباره شخصیت گوینده به دست می دهد، مترجم امین نمی تواند بسادگی از کنار آن بگذرد و متنی را که نویسنده به ضرورت شخصیت پردازی با فضاسازی با گویشی خاص نوشته، با زبانی خنثی و متعارف به زبان مقصد ترجمه کند. این نکات نشانگر دقت وی در امر ترجمه و گزینش واژگان است. شعرهایش هم با همین رویکرد، سروده می شدند، با حساسیتی شاعرانه، واژگان را به یاری می گرفت، تا هرم اندیشه اش را واگویند... دریغ و درد که جامعه علمی ما دانشی مردی بخرد را از دست داد؛ او از یک سو مترجم و شاعر و نویسنده ای تأثیرگذار و توانمند بود و از طرف دیگر انسانی وارسته. در چشمانش مهری بود که از پاکی دلش سخن می گفت و در سخنش و رفتارش تواضع و سکونی بود که آرامت می کرد. و تو یک روز غروب بی صدا خواهی مرد دیده ات چشمه شدن خواهد موی چون دود تو ابریشم گونه ات لاله عباسی.... فرح نیازکار اسفند ۱۴۰۰» فرح نیازکار منبع: atrotan.ir 1400/12/12 12:08:48 5.0 / 5 669 تگهای خبر: گل این مطلب عطروتن را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط موارد مبتلا شدن به آبله میمون در اوگاندا به ۴۸۱۰ نفر رسید بار گرانی دارو بر دوش بیماران گیلانی مسؤلان چه گفتند؟ تولید انبوه مارک لباس و جیبیتز ویدیو نظرات بینندگان در مورد این مطلب عطروتن نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۳ بعلاوه ۳