انتشار دیوان غربی-شرقی، زن و سینما و
کتاب های «دیوان غربی - شرقی» نوشته یوهان ولفگانگ فون گوته با ترجمه سعید پیرمرادی، «قواعد واگیری» نوشته آدام کوچارسکی با ترجمه علی معظمی، «سر کلاس فیلم سازی الکساندر مکندریک» نوشته الکساندر مکندریک با ترجمه سامی آستان و «زن و سینما» با گزینش و برگردان انتشار یافته است.
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، کتاب «دیوان غربی - شرقی» نوشته یوهان ولفگانگ فون گوته با ترجمه سعید پیرمرادی در ۳۸۰ صفحه با شمارگان ۷۰۰ نسخه و قیمت ۵۸هزار تومان توسط نشر چشمه انتشار یافته است.
در نوشته پشت جلد این کتاب می خوانیم: گوته در بین شاعران و ادیبان مغرب زمین جایگاه خاصی نزد ما ایرانی ها دارد و اثر ماندگار و بی بدیل او، «دیوان غربی-شرقی»، جایگاهی بس خاص تر. تعلق خاطر گوته به فرهنگ و ادبیات فارسی با آشنایی او با لعل غزل سرایی فارسی، حافظ شیرازی، به نقطه عطفی بدل شد که نگارش دیوان «غربی-شرقی» ثمره آن بود. همزادپنداری ادبی - معنوی گوته با حافظ چندان بود که به او لقب «برادر دوقلو» داد؛ لفظی که درمورد هیچ فرد دیگری به کار نگرفت. «دیوان غربی-شرقی» سنگ فرش زیبای گفت وگوی بینافرهنگی را بنا نهاد و پیام آن احترام متقابل ملت ها به هم، فروتنی، تسامح و ایجاد سرپل برای تبادلات و پیوندهای فرهنگی است.
همینطور کتاب «قواعد واگیری» با عنوان فرعی «چرا چیزها منتشر می شوند و چرا از انتشار بازمی ایستند» نوشته آدام کوچارسکی با ترجمه علی معظمی در ۴۰۲ صفحه با شمارگان ۷۰۰ نسخه و قیمت ۸۰هزار تومان توسط نشر مورد اشاره انتشار یافته است.
در نوشته پشت جلد این کتاب عنوان شده است: کتاب حاضر نمونه بسیار خوبی از سنت علم برای عموم است. نویسنده آن ریاضی دانی است که با سازمان بهداشت جهانی کار می کند و کار اصلی اش فهم واگیری هاست، اما در حوزه های بسیار متفاوت دیگری چون بازارهای مالی هم کار کرده و از آنها تجربه دست اولی دارد، و در این کتاب مساله واگیری را در حوزه های مختلف و متنوع انسانی می کاود. کوچارسکی نشان داده است که آن چه یکی از پیشروان علم واگیری، رونالد راس، در ابتدای قرن بیستم «نظریه پیشامدها» نامید و به دنبال تدوین آن بود، امروز بعد از افت وخیزهای فراوان در طول یک قرن، محقق شده است و می تواند فهم ما را از جهان مان دگرگون کند. نویسنده همینطور در مورد نتایج اخلاقی و سیاسی علم و کاربست های آن هم حساس است و توجه ما را به آن جلب می کند. خواندن این کتاب می تواند تجربه ای لذت بخش برای طیف گسترده ای از خوانندگان باشد و می تواند بدون احتیاج به پیش داشته های علمی تخصصی دید خوبی نسبت به حوزه های مختلفی به دست دهد که مفهوم واگیری در آنها کاربرد می یابد: از بیماری های همه گیر گرفته تا شبکه های اجتماعی اینترنتی، برنامه های تبلیغاتی، بازارهای مالی و خشونت خیابانی.
علاوه بر این کتاب «سر کلاس فیلم سازی الکساندر مکندریک: پیش درآمدی به مهارت در کارگردانی» نوشته الکساندر مکندریک با ترجمه سامی آستان در ۵۲۰ صفحه و قیمت ۹۸هزار تومان توسط نشر چشمه انتشار یافته است.
در نوشته پشت جلد کتاب می خوانیم: کارگردانی فیلم را چطور باید آموزش داد؟ قواعد فیلم سازی چه چیزهایی هستند؟ از کجا آغاز می کنید؟ چه چیزی را و به چه ترتیب آموزش می دهید؟
مجموعه یادداشت های الکساندر مکندریک نقطه شروع خوب و نابی است. مکندریک می دانست که نمی توان فیلم سازی را به یک مقوله خاص محدود کرد. می دانست که فیلم سازی دربرگیرنده مقوله هایی از قبیل روایت داستان، تصویرسازی، بازیگری و تدوین، کنش و کلام است. و فراتر از همه این ها، تمرین عملی. نظریه ها چیزهای خوبی هستند، اما تمرین عملی از همه چیز مهم تر است. در جایگاه کسی که احساس می کند تازه اول این راه است، کسی که باید برای ساخت هر فیلم جدید همه چیز را از نو شروع کند، می توانم به درستی این کلام مکندریک گواهی بدهم: «اگرچه صرفاً بیش تر از چند هفته طول نمی کشد که با ابزارهای پایه فیلم سازی آشنا شوید، یک عمر کار سخت می طلبد تا در این کار استاد شوید.»
این کتاب همه چیز را در بر دارد، از وارونه نمایی دراماتیک تا جغرافیایی ذهنی، از روابط بین کارگردانان و بازیگرانش تا خوش فکری ساختاری فیلم «سال گذشته در مارین باد».
این کتاب، این کتاب ارزشمند، حاصل یک عمر فعالیت مردی است که با شور فراوان به حرفه و هنرش علاقه داشت و سپس عمر خویش را وقف انتقال دانش و تجارب خود به شاگردانش کرد. و الان در اختیار ماست. عجب هدیه ای!
- مارتین اسکورسیزی -
همینطور «زن و سینما» با گزینش و برگردان منیژه نجم عراقی، مرسده صالح پور، نسترن موسوی و مهرناز صمیمی در ۴۴۶ صفحه با شمارگان ۷۰۰ نسخه و قیمت ۸۵هزار تومان توسط نشر گیلگمش انتشار یافته است.
در نوشتار پشت جلد کتاب آمده است: نظریه فیلم و عمل فمینیستی درمورد فیلم، با وجود تأثیر نوآورانه و عمیقش بر زیبایی شناسی و سیاست در سینما، ارتباط های نزدیکی با سنت سینمادوستی داشت. این آخرین موجی بود که به دنبال جنبش های بزرگ «سینمای سوم»، بیشتر از همه، پیشتازان دهه ۱۹۶۰ در امریکای لاتین، اروپا و امریکای شمالی را در بر گرفت. در نگرش این جنبش ها سینما، به منزله نشانه و نماد فرجام اندیشی سیاسی آرمان خواهانه، از اهمیتی اساسی برخوردار بود. سینما نه تنها می توانست آرزوی جهانی بهتر را به روشنی بیان کند، بلکه راه وروش های نوینی برای دیدن فراهم آورد. این امر بخصوص در مورد فمینیسم مصداق داشت: سینما ابزار سرکوب زنان را از طریق تصویرپردازی دوچندان تقویت می کرد، ولی همینطور به مدد ایجاد تحول و بازآفرینی شکل ها و قواعد سینما، ظرفیت رهایی سازی آنرا هم مضاعف می کرد.
نظریه فیلم و عمل فمینیستی با خود نوید دگرگونی هایی را نه تنها برای بهره مندان اصلی خود در کشورهای صنعتی، بلکه در دهه های بعدی برای کسانی به همراه آورد که با استعمار و استعمار نو مبارزه می کردند. حالا اولویت های زیبایی شناختی و فکری همراه با تغییر اولویت های سیاسی، که به نیروهای امپریالیسم نولیبرال اهمیتی باردیگر می بخشد، دگرگونه شده است...
- لارا مالوِی -
منبع: عطر و تن
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب