شبی برای میمنت میرصادقی
عطر و تن: مراسم بزرگداشت میمنت میرصادقی (ذوالقدر)، شاعر نیمایی انجام می شود.
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، ششصد و شصتمین شب از شب های بخارا با به بزرگداشت این شاعر اختصاص یافته که، از ساعت ۱۷ روز یکشنبه، بیست و یکم اسفند ۱۴۰۱ با حضور محمدرضا شفیعی کدکنی و سخنرانی فرخ لقا نوایی بروجنی، مریم میرشمسی، زهرا نادری، مسعود جعفری جزی، کامیار عابدی، نیما ظاهری و علی دهباشی در در تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی به نشانیِ خیابان نجات الهی (ویلا)، چهارراه ورشو، برگزار می شود.
در معرفی این شاعر آمده است: میمنت میرصادقی (ذوالقدر) زاده ۱۳۱۶ در استهبان فارس، از چهارده سالگی سرودن شعر را شروع کرد؛ ذوق ادبی اش تحت تأثیر محیط ادبی و فرهنگی خانواده و شهر شیراز بالید و پرورش یافت. در ۱۳۳۳ همراه با خانواده به تهران رفت و در ۱۳۳۵ دیپلم ادبی گرفت و در همان سال در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی مشغول به تحصیل شد. در ۱۳۳۹ با جمال میرصادقی ازدواج کرد. در ۱۳۵۲ در رشته کتابداری فوق لیسانس گرفت و سال ها در کتابخانه دانشگاه تربیت معلم خدمت کرد.
میمنت در شروع در قالب کلاسیک شعر می سرود، از دهه چهل به شعر نیمایی روی آورد و به جرگه شاعران «مکتب سخن» پیوست. در همان سالهای آغازین شاعری، اشعارش در مجلات ادبی، جُنگ ها و تذکره های شاعران و مجله سخن منتشر می شد. تا حالا ۴ دفتر شعر از او انتشار یافته است و مجموعه اشعار میمنت میرصادقی به همت نشر آگه در زمستان ۱۴۰۱ انتشار یافته است.
همچون کتاب های پژوهشی میمنت میرصادقی می توان به «واژه نامه هنر شاعری»، «از دیر تا هنوز»، «رمان های معاصر فارسی» و از ترجمه های وی می توان به «این هنر شعر» نوشته بورخس، «تا دلت می خواهد آرزو کن» از آدری اوسافسکی و «شاعری شیفته رنگ» از فدریکو گارسیا لورکا اشاره نمود. همین طور کتاب هایی از ایشان مثل «داستان های شاهنامه برای نوجوانان» در خارج از کشور انتشار یافته است.
شفیعی کدکنی درباره ی شعر میمنت میرصادقی چنین اعتقادی دارد: «میمنت خانم یکی از زلال ترین صداهای شعرِ عصرِ ماست، دور از هر گونه «تکمله‌ی تبلیغاتی» و دور از هر گونه «آونگِ ایدئولوژیک». شاعری است رها و «بی ضمیمه»».
منبع: عطر و تن
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب