بهاریه های حداد عادل در یک کتاب
به گزارش عطر و تن کتاب شعر «آنک بهار» سروده غلامعلی حداد عادل به همراه فایل صوتی آن انتشار یافته است.
به گزارش عطر و تن به نقل از روابط عمومی بنیاد سعدی، این کتاب در انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است.
در معرفی کتاب «آنک بهار» عنوان شده است: از آنجاییکه شعرهای آن با یک مضمون سروده شده اند آنرا کتاب شعر می نامیم. تمام شعرهای آن با مضمون بهار سروده شده اند. به چنین شعرهایی در اصطلاح بهاریه می گویند.
سرودن «بهاریه» مساله جدیدی در شعر نیست. این اشعار در ادبیات کلاسیک ما سابقه دارد. همچون آنها میتوان به منوچهری اشاره نمود. قالب شعر منوچهری قصیده بود. برای همین در ابتدای شعرش به وصف طبیعت می پرداخت. سپس بیتی می آورد و بعد از آن به وصف ممدوح می پرداخت. منوچهری در زمینه وصف طبیعت در قصایدش استادی بی بدیل بود.
در بهاریه های حداد عادل هم شاهد وصف طبیعت هستیم. شاعر در کتاب شعرش تنها حال و هوای طبیعت را در فصل بهار شرح می دهد و از حس و حال خودش در فصل بهار سخنی به میان نمی آورد.
شعرهای «کتاب شعر» در چارچوب غزل سروده شده اند. فاصله ای میان غزل های کتاب «آنک بهار» با غزل های امروز مشاهده می نماییم. این مساله نشان داده است با غزل کلاسیک مواجه هستیم. غزلی که در آثار کلاسیک ما دیده می شود، تنها مضمون طبیعت در این غزل ها دیده می شود که آن هم به علت ظرفیتی است که قالب غزل دارد.
تمام شعرهای این مجموعه در فصل بهار سروده شده اند و وصف طبیعت بهار در این آثار این مساله را به خوبی نشان داده است. گویی شاعر تحت تأثیر همان فضا قرار گرفته و شعرها را سروده است. سروده شدن اشعار در فصل بهار مساله ای است که خود شاعر هم در مقدمه کتابش به آن اشاره می کند.
غلامعلی حداد عادل در مقدمه کتابش آورده است: «طبیعت همیشه الهام بخش هنرمندان و شاعران بوده است و بهار که اوج زیبایی طبیعت است همواره دست و دل و جان و زبان اهل هنر و اهل ادب را به سمت خود معطوف داشته است. بگذریم از این که در شعر کهن فارسی سهم طبیعت، بعنوان طبیعت ادا نشده و شاعران چنانکه باید به طبیعت و بهار بعنوان امری مستقل و درخور وصف توجه نکرده اند بلکه وصف طبیعت و بهار را غالباً به مثابه ابزاری برای وصف معشوق و ممدوح گرفته اند.
در ذهن راقم این سطور، از سال ها پیش، با رسیدن نوروز و بهار همزمان با شکفتن و رویش های بهاری، شعری می شکفت که گاه آنرا به مبارکی ایام بر دوستان خود می خواند. وقتی شمار شعرهای منوچهری چندان شد که بتوان از مجموع آنها دفتر کوچکی پدید آورد بر آن شد که آن همه را یک جا به دوستداران بهار که همه مردمند و به دوستداران شعر فارسی تقدیم کند و چنان شد که «آنک بهار» پدید آمد.
امید است اهل ذوق و جویندگان، این بهاریه ها را بپسندند و این دفتر مختصر تبریکی باشد برای سالهای سال که بهار بیاید و عید شود و طبیعت عالم و آدم شاد گردد. به قول حافظ:
قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
که نه هرکو ورقی خواند معانی دانست»
برای شنیدن فایل های صوتی این کتاب بر روی این لینک کلیک کنید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب