رئیس اداره سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت تشریح كرد؛
نقش دوستان در جلوگیری از خودكشی افراد
به گزارش عطر و تن رئیس اداره سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت اظهار داشت: بیشترین افراد مورد اعتماد برای درد دل كردن در كسانی كه قصد خودكشی دارند، دوستانشان هستند.
به گزارش عطر و تن به نقل از مهر، فرهاد طارمیان در مورد روز جهانی جلوگیری از خودکشی، اظهار داشت: از سال ۲۰۰۳، به پیشنهاد انجمن بین المللی جلوگیری از خود کشی و با همکاری رسمی سازمان جهانی بهداشت، دهم سپتامبر هر سال بعنوان روز جلوگیری از خودکشی انتخاب شده و چند سالی است که در ایران هم شاهد برگزاری جلسات و نشست های تخصصی در مورد جلوگیری از خودکشی هستیم. وی افزود: ماهیت پدیده خودکشی چیست و معلول چه عواملی است؟ خودکشی به منزله یک صدمه روانی- اجتماعی، کتب و منابع علمی بسیاری را به خود مختص کرده است اما در ساده ترین کلام باید گفت "خودکشی مرگی آگاهانه است که فرد با قصد قبلی برای رها کردن خود از یک درد که عمدتاً روانی و در بعضی موارد جسمانی"، اقدام به انجام آن می کند. رئیس اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت در پاسخ به این سؤال که آیا جلوگیری از خودکشی امکان پذیر است، اظهار داشت: بله، این رفتار با برنامه ریزی در سطح ملی، منطقه ای، استان، شهر و حتی در سطح خانواده و خود فرد قابل پیشگیری است، اما باید در ابتدا نشانه ها و علائمی را که فرد پیش از دست زدن به این رفتار از خود نشان می دهد، بشناسیم. وی بیان داشت: سالانه بر مبنای گزارشی که سازمان جهانی بهداشت عرضه می دهد، در جهان ۸۰۰ هزار نفر بر اثر خودکشی جان خویش را از دست می دهند که به عبارت دیگر در هر ثانیه ۴۰ نفر مبادرت به خودکشی های کامل و موفق می کنند؛ این در شرایطی است که بر مبنای برآوردهای انجام شده، حدود ۲۰ برابر خودکشی های کامل، مبادرت به خودکشی وجود دارد که به هر علتی موفق و کامل نبوده است. طارمیان اظهار داشت: جالب است بدانیم بیشترین افراد مورد اعتماد برای درد دل کردن در میان کسانی که قصد خودکشی دارند، دوستانشان هستند و بنابراین است که نقش هم کلاسی ها، دوستان، همسالان و هم خوابگاهی ها که در دانشگاه ها به آنها "گروه همتا یاران سلامت روان" می گوئیم در جلوگیری از خودکشی بسیار اهمیت دارد. رئیس اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت خودجرحی یا صدمه عمدی به خویش را یکی از رفتارهای پر خطر در دانشجویان دانست و اظهار داشت: این رفتار اغلب مورد غفلت قرار می گیرد و متأسفانه در مواردی توسط خانواده یا دوستان بی اهمیت در نظر گرفته می شود. وی ادامه داد: در حالیکه این رفتار مقدمه ای است برای حرکت به سمت خودکشی، خودجرحی، یعنی "آسیب رساندن تعمدی به قسمتی از بدن" که یکی از متداول ترین آنها ایجاد برش و جراحت های سطحی یا عمقی بر روی بدن با استفاده از ابزار تیز و برنده است که بیشتر این جراحت بر روی مچ دست ها، روی ساعد و پاها است. یکی دیگر از رفتارهای خودجرحی متداول ایجاد سوختگی با وسایل داغ همچون سیگار است. طارمیان خاطرنشان کرد: این رفتار که به آن "خودجرحی بدون قصد خودکشی است" هم می گویند، پدیده شناخته شده ای است که با عوامل بسیار زیادی همچون ناتوانی در تنظیم هیجانات و عواطف و ناتوانی در مقابله با استرس ها و فشارهای محیطی در ارتباط است؛ اما نکته مهم آن است اگر مداخله بموقع برای رفتارهای خودجرحی نداشته باشیم، احتمال بروز خودکشی در سال های بعد افزایش می یابد. رئیس اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت افزود: به واقع بعضی از محققان معتقدند رفتار خود جرحی و خودکشی دو سر یک طیف هستند که در نهایت افرادی که دست به خودجرحی می زنند، امکان دارد به طرف خودکشی حرکت کنند. نکته اینکه رفتار خود جرحی به صورت معمول در سنین ۱۳ تا ۱۵ سالگی و در دوره نوجوانی و دوران دانش آموزی شروع می شود و امکان دارد تداوم آن در سال های دانشجویی دیده شود. وی با بیان این سوال که آیا خودکشی قابل پیشگیری است یا خیر؟، بیان داشت: در پاسخ باید گفت بله، این رفتار با برنامه ریزی در سطح ملی، منطقه ای، استان، شهر و حتی در سطح خانواده و خود فرد قابل پیشگیری است. برای مثال یکی از اقدامات بسیار مؤثر، محدود کردن سختگیرانه دسترسی به وسایل مبادرت به خودکشی مثل قرص برنج است. طارمیان خاطرنشان کرد: به واقع محدود کردن دسترسی به ابزارهای خودکشی یکی از عوامل پیشگیری فیزیکی در خودکشی است. مثال دیگر ایجاد محدودیت شدید جهت دسترسی افراد به مکان های مرتفع و دارای ارتفاع بلند است. بدیهی است اقدامات روانشناختی و سلامت روان گوناگونی هم در این راه تاثیر گذار است ولی قبل از آن باید به این مورد پرداخت که احتمال خودکشی در چه افرادی بیشتر است و یا علایم اخطار خودکشی چیست و بدانیم در صورت مشاهده چه نشانه ها و علائمی، احتمال خودکشی را جدی بگیریم. رئیس اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت تصریح کرد: در ابتدا فرد در صحبت های خود به یاس، ناامیدی، دل بریدن از زندگی اشاره می کند و جملاتی مانند زندگی برای من معنایی ندارد و دلیلی برای تلاش و انگیزه در زندگی نمی بینم، در صحبت های وی شنیده می شد. وی افزود: تداوم این احساسات تا جایی که گویی زندگی فرد گرفتار پوچی و بی معنایی شده هم یک نشانه دیگر است. نشانه دوم مشاهده علایم احساس گناه و تقصیر شدید در فرد است، حتی این احساس در موضوعات بی ربط به او هم دیده می شود که این حالت معمولاً در افراد مبتلا به افسردگی شدید بیشتر مشاهده می شود. رئیس اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت بیان داشت: سومین نشانه است که اینکه فرد در بیانات خود ابراز می کند اگر او نباشد، خانواده، نزدیکان، دوستان و عزیزان وی راحتتر خواهند بود. این فرد خویش را باری بر دوش خانواده حس می کند و تصور می کند تنها مصرف کننده است و چون تأیید اجتماعی لازم را نمی گیرد، به این نتیجه می رسد که هر چه انجام می دهد بی فایده است و نبودنش را مهم تر از بودنش حس می کند. طارمیان چهارمین مورد را انزوا و دوری گزینی دانست و بیان داشت: دوری گزینی به این معنا که یک دانشجو که فردی فعال، پر جنب و جوش و باانگیزه بوده، به تدریج و گاهی به یک باره در انزوا و گوشه گیری دیده می شود. رئیس اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت اضافه کرد: این فرد دیگر پاسخ تماسهای خویش را نمی دهد، کم حوصله است، کمتر دیده می شود، گاه بی جهت گریه می کند و بیرون از خانه و با خانواده جایی نمی رود. مورد پنجم این که، فردی که به این نتیجه رسیده که خویش را بکشد، امکان دارد اموال شخصی خویش را ببخشد و انگار این پیغام را می دهد که قصد رفتن دارد. وی افزود: این افراد حتی در صحبت های خود به رفتن و خداحافظی هم اشاره می کنند و هرچند به دوستان و نزدیکان قابل اعتماد خود می گویند امکان دارد دیگر نبینم تان اما متأسفانه هم کلاسی ها، نزدیکان و دوستان مبحث را جدی نمی گیرند. طارمیان اظهار داشت: جالب است بدانیم بیشترین افراد مورد اعتماد برای درد دل کردن در کسانی که قصد خودکشی دارند، دوستانشان هستند و بنابراین است که نقش هم کلاسی ها، دوستان، همسالان و هم خوابگاهی ها که در دانشگاه ها به آنها "گروه همتا یاران سلامت روان" می گوئیم در جلوگیری از خودکشی بسیار اهمیت دارد. وی متذکر شد: ازاین رو اگر از میان همکلاسی ها و دوستان خود و یا در میان اقوام، همراهان و اعضای خانواده، فردی را دیدیم که دارای نشانه های اخطار خودکشی است، بدانیم که این فرد نیازمند گوش دادن عمیق است؛ پس هیچگاه او را مسخره یا قضاوت نکنیم و وعده یا قول بی پایه به او ندهیم. رئیس اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: در ادامه به وی پیشنهاد نماییم از کمک های حرفه ای بهره ببرد و او را ترغیب نماییم تا به اداره های مشاوره و سلامت روان دانشگاه ها رجوع کند. یادمان باشد محققین اعتقاد دارند که فردی که قصد خودکشی دارد تا آخرین لحظات قبل از اقدام خود منتظر کمک، شنیده شدن یا راه چاره است.
منبع: عطر و تن
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب