گفت وگو با حسین سناپور
كتاب و ادبیات در سالی كه گذشت
عطر و تن: حسین سناپور با بیان این كه ناشران كمتر روی كار جوانان ریسك می كنند و ترجیح می دهند كتاب ترجمه منتشر كنند، می گوید: می توانم بگویم از جهت نوشتن در دوران بسیار خوبی به سر می بریم اما از جهت انتشار كارها، نقد و جایزه در دوران خوبی نیستیم.
این نویسنده در گفتگو با ایسنا، درباره ی وضعیت ادبیات و كتاب در سال ۱۳۹۷ اظهار نمود: آن چه من در چند سال اخیر دیده ام اشتیاق تعداد بسیار زیادی از دوستان اغلب جوان به داستان نویسی و حتماً به شعر و رشته های دیگر هنری است كه گرچه امكان دارد در اوایل كار نوشتن شان باشند، اما بسیار می نویسند و می خوانند (گرچه شاید نه به اندازه نوشتن شان) و بعد تلاش می كنند نوشته های شان را چاپ كنند، اما نه تعداد مجله ها و دیگر نشریه های ادبی به قدر كافی است و نه ناشران می توانند پاسخ گوی این همه اشتیاق باشند.
او اضافه كرد: البته ناشران ترجیح می دهند با انتشار كارهای ترجمه ی خارجی (كه به نحوی معروف و تضمین شده هستند) به خواننده های داستان كارهای دل خواه شان را بدهند. در این میان فقط چهار پنج نشر هستند كه روی كارهای جوانان ریسك می كنند و از آنها هم تازه دو تای شان وابستگی هایی به بخش هایی از حكومت دارند. پس كلاً می توانم بگویم از جهت نوشتن و علاقه مندی جوانان به نوشتن در دوران بسیار خوبی به سر می بریم، اما از جهت انتشار كارهای اینان و ارزیابی آثارشان با نقد و جایزه و گفت وگوهایی در فضاهای عمومی و خصوصی متاسفانه در دوران خوبی نیستیم. این است كه به نظر من در آینده با تاسف و تحسر از این دوران یاد خواهیم كرد كه نتوانستیم از این همه شور و اشتیاق نتیجه ای را بگیریم كه می شد و چه بسا خیلی از آدم های بااستعداد را از دست بدهیم و شاید فقط چند تایی بمانند و باقی آدم های متوسطی كه راه و چاه عرضه ی خودشان و كارشان را بلد بوده اند.
سناپور تصریح كرد: درباره ی كیفیت آثار منتشرشده در سال ۹۷ نمی توانم جواب روشن و قطعی داشته باشم، به علت این كه اغلب این چندصد رمان و مجموعه داستان را نخوانده ام. اما بیش تر از روی شنیده ها و تا حدی حدس، می توانم بگویم كه كیفیت آثار مانند چهار پنج سال اخیر بوده است؛ چندتایی كتاب پرفروش شده اند كه اغلب متعلق به خانم ها بوده اند (ظاهراً به این علت كه اغلب كتاب خوان های ما این سال ها خانم های جوان بوده اند)، و دو سه تایی هم متعلق به آقایان، كه باز هم مثل سال های اخیر این دوستان از چهره های معروف رمان نویسی مان نبوده اند و الان به این جمع اضافه شده اند.
او سپس درباره ی تغییراتی كه سال ۹۷ نسبت به سال های گذشته داشته است، بیان كرد: بیش ترین تغییرات امسال به نظرم مربوط به گرانی كاغذ و تجهیزات چاپ بود كه حتماً سبب فروش كم تر و انتشار كم تر آثار شده است، و چنان هم كه شنیده ام، خیلی از ناشران در انتشار آثارشان دست به عصا و با تردید عمل كرده اند و نتوانسته اند مطابق برنامه ی كاری شان كتاب منتشر كنند. از دیگر اتفاقات امسال كار خوب ارشاد بود در تفاوت قائل شدن بین كتاب های ایرانی و خارجی برای دادن یارانه در برنامه های تابستانه و پاییزه ی كتاب. البته همین هم گویا دیگر هیچ منبعی برای عیدانه ی كتاب ندارد. جایزه های داستان هم كم كم دوباره دارند راه می افتند و پا می گیرند و می شود امیدوار بود در سال های آتی اعتبار كافی را به دست بیاورند.
نویسنده ی سه گانه ی «دود»، «خاكستر» و «آتش» در ادامه درباره ی جایزه های ادبی و انتخاب های شان اظهار داشت: حالا ارزیابی خاصی از نتایج جایزه ها ندارم. فقط امیدوارم شفافیت بیش تر و اعتبار بیش تر و تبلیغات بهتری داشته باشند تا در آینده تاثیر زیادی روی فروش كتاب ها بگذارند.
سناپور همینطور درباره ی بهترین و بدترین خبری كه در سال ۱۳۹۷ در حوزه ی ادبیات و كتاب شنیده است، اظهار داشت: بهترین خبر تهیه ی نهایی لایحه ی حق مولف داخلی توسط وزارت ارشاد و با كمك برخی از نماینده گان مجلس بود، كه لابد باید بزودی در صحن مجلس مطرح شود. این لایحه مدت ها، و بلكه سال ها بود در دست تهیه بود. گرچه از جزئیات آن بی خبرم، اما شنیده ام كه می تواند به نحو بهتری حقوق نویسندگان را حفظ كند و شاید هم مبنایی شود برای پیوستن ما به كپی رایت جهانی. بدترین خبر هم مربوط به فیلمی بود كه از نویسنده ی عزیز مهاجرمان، شهرنوش پارسی پور، دیدم كه از هم وطنانش تقاضای كمك می كرد. نویسنده ای كه دست كم یكی از بهترین رمان های دهه های اخیر ایران، «طوبا و معنای شب» را نوشته و این كتاب مدام دارد به صورت غیرقانونی چاپ و منتشر می شود و هیچ جزئی از منفعتش به او نمی رسد.
نویسنده ی رمان «نیمه ی غایب» در انتها این كتاب ها را برای مطالعه پیشنهاد داد: برای دوستانی كه به كارهای جدی تر و به اصطلاح نخبه پسند داستانی علاقه مندند و این نوع داستان ها را دنبال می كنند و می خوانند، می توانم رمان «بند محكومین» را پیشنهاد كنم و برای مخاطبان شعر هم دو كتاب جدید از شاعرانی كه كارهاشان را دوست دارم و اخیرا انتشار یافته اند، یعنی مجموعه شعرهای عباس صفاری «پشیمانم كن» و گروس عبدالملكیان «سه گانه ی خاورمیانه» را. برای علاقه مندان به تحلیل رمان و داستان هم می توانم «نظریه و نقد ادبی» از دكتر حسین پاینده، و همین طور «آغازكننده گان رمان مدرن ایران» از خودم را سفارش كنم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب