یك مدرس دانشگاه عنوان كرد
باید از خط كنكور فاصله گرفت
به گزارش عطر و تن سونیا فرهنگ فرهی می گوید: نكته ای كه در آموزش فارسی عمومی بسیار بر آن تاكید می كنم، فاصله گرفتن از روش آموزش ادبیات در دوران متوسطه است، چون یكی از رویكردهای مهم در آن مقطع، رویكرد كنكوری است؛ ازاین رو در تدریس، بر آرایه ها و برخی نكات دستوری تاكید ویژه ای وجود دارد. در دانشگاه خوشبختانه می توان فارغ از این مسائل، بیشتر به محتوا پرداخت.
این مدرس دانشگاه در گفت وگو با ایسنا، درباره وضعیت علاقه مندی دانش آموزان به درس ادبیات اظهار نمود: علاقه دانشجویان به این درس متفاوت است؛ برخی علاقه مند هستند، برخی بی تفاوت و برخی هم هیچ علاقه ای ندارند.
او اضافه كرد: نخستین كاری كه در آغاز هر ترم انجام می دهم این است كه درباره چیستی، نقش، هدف و سودمندی های ادبیات به صورت مفصل با دانشجویان گفت وگو می كنم كه این گفت وگو ما را در ادامه راه بسیار یاری می كند، چونكه متوجه می شوند در چه مسیری با هم همراه شده ایم.
این مدرس فارسی عمومی دانشگاه آزاد و غیرانتفاعی با بیان این كه یكی دیگر از نكاتی كه سبب تولید شور و شوق در دانشجویان می شود، مشاركت آنها در مفهوم كردن متون است، اظهار داشت: غالباً دانشجویان بخشی از متن نظم یا نثر را می خوانند. سپس نظر خویش را درباره مفهوم و مفهوم آن بیان می كنند. این نوع گفت وگو هم ذهن آنان را به تكاپو وامی دارد و هم ما را به افق گسترده تری از معانی راهنمایی می كند. علاوه بر این مانع خستگی از درس می گردد.
فرهنگ فرهی همینطور در پاسخ به سوالی درباره تاثیر ادبیات بر سایر علوم در حالیكه عده ای معتقدند این درس ارتباطی با دیگر رشته ها ندارد، بیان كرد: البته صاحب نظران و اهل اندیشه مسلماً چنین نظری ندارند. به نظر می آید عموم مردم جامعه هم ادبیات را مفید می دانند و گرامی می دارند. اما به هر حال برخی از افراد چنین نظری دارند. این نگرش می تواند در بین بعضی از دانش آموزان و دانشجویانی وجود داشته باشد كه در دوران تحصیل كتاب های ادبیات را می خوانند و همواره مانند درس های دیگر، باید در آزمون ها نمره مناسب كسب كنند. در آموزش رسمی ادبیات، علاوه بر متون، به دستور، املا، مفهوم لغت، آرایه و مانند این ها بسیار توجه می گردد. به صورت طبیعی، مانند تمامی دروس، وقتی مبحث اصلی نمره باشد، دانشجویان و دانش آموزان با تلاش فراوان باید به جزئیات بپردازند تا در آزمون های ترم و بخصوص كنكور موفق شوند. نمی توانیم انتظار داشته باشیم همه آنان به ادبیات و یا هر درس دیگری حتما علاقه مند باشند. پس یكی از ایرادها می تواند ناشی از درسی بودن كتاب ها و آزمون های بسیار دشوار مربوط به ادبیات باشد.
این ویراستار در ادامه با اشاره به این كه بخش دیگری از این خرده گیری می تواند به جهت غفلت از نقش مهم ادبیات و آثار ادبی باشد، اظهار نمود: یكی از خصوصیت های مهم یك اثر ادبی، همراه و همسو كردن خواننده با خود است. البته تاكید می كنم، ما درباره آثار باارزش ادبی سخن می گوییم، یعنی آن دسته از آثاری كه از نگاه اغلب منتقدان و صاحب نظران و عموم جامعه قابل قبول محسوب می شوند. آثار ادبی چه نظم و چه نثر تاثیر شگرفی بر روح و روان خوانندگان بر جای می گذارند. این تاثیر، بسیار ظریف، پنهان و ژرف است و شاید حتی خوانندگان در شروع به روشنی متوجه این نكته ها نباشند، اما پیگیر بودن در امر مطالعه به تدریج تغییرات مثبت و قابل توجهی را در نگرش و اندیشه آنها به وجود می آورد. بهتر است برای روشن شدن این ادعا چند مثال بیاوریم، البته برای پرهیز از طولانی شدن سخن، فقط دو نمونه از شعرهای ادبی بزرگان ادب فارسی را بیان می كنم. مولانا می فرماید:
تو مخالفت همی كش تو موافقت همی كن/ چو لباس تو درانند تو لباس وصل می دوز
تو مگو همه به جنگ اند و ز صلح من چه آید/ تو یكی نهِ ای، هزاری، تو چراغ خود برافروز
آیا می توان آثار شگرف همین دو بیت كوتاه را در مهرورزی، نرنجیدن از اطرافیان، امیدواری و تلاش انكار كرد؟ همینطور سعدی در یك بیت به نكته ای بلند اشاره می كند كه امروز بسیار باید مورد توجه قرار گیرد:
علم چندان كه بیشتر خوانی/ چون عمل در تو نیست نادانی
كه سخنانی كوتاه، زیبا، دل نشین و كاربردی است.
او اضافه كرد: می توانیم كمی هم درباره رمان و داستان صحبت نماییم. وقتی هر یك از ما داستان و یا رمانی را می خوانیم، مدتی را با هر یك از قهرمانان داستان سپری می نماییم. با خصوصیت های درونی آنها آشنا می شویم. تصمیم ها، خطاها، كارهای نیك و همه عواطف آنها را درك می نماییم. گویی جای هر یك از آنها نشسته ایم. پس ما مدتی را با افراد مختلف سپری می نماییم و از تجربیات آنان می آموزیم. از آن چه گرفتارش شده یا آن چه به دست آورده اند تجربه كسب می نماییم و این بسیار باارزش است چونكه در زندگی عادی میزان تجربیاتی را كه به دست می آوریم، آن قدری نیست كه بتوانیم در خیلی از تصمیم گیری های رزومره خود آنها را دخیل بدانیم اما خواندن رمان و همسو شدن با احساسات هر یك از قهرمانان داستان به ما این امكان را می دهد كه جهان خویش را گسترش دهیم و در خیلی از موارد مشابه بهتر عمل نماییم و با انسان های دیگر با نگاه دیگر مواجه شویم، نگاهی كه با همدردی و محبت بیشتری است. همینطور ریشه خیلی از بدی ها را بتوانیم درك نماییم یا برای آن كه انسان های بهتری باشیم گام هایی را برداریم. ما همه این تجربیات را می توانیم از خواندن آثار ادبی و رمان به دست آوریم. و حالا من از شما می پرسم، می توانیم بگوییم آن چه به روح، اندیشه و نگرش انسان ها مربوط می گردد می تواند در زندگی شخصی، حرفه ای و اجتماعی آنها نقشی نداشته باشد؟
فرهنگ فرهی در آخر درباره میزان امیدواری خود به این كه دانشجویان پس از دانشگاه به دنبال ادبیات باشند اظهار داشت: حقیقت این است كه صمیمانه از خداوند می خواهم بتوانم وظیفه خویش را به درستی انجام دهم و امیدوارم كه چنین بشود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب