منصور انوری عنوان كرد
غفلت ادبیات داستانی از تاریخ
عطر و تن: منصور انوری با اشاره به غفلت ادبیات داستانی از تاریخ، دلیل این مورد را ضعف رمان نویسی می داند.
این داستان نویس در گفت وگو با ایسنا درباره رمان تاریخی و نوشتن در این گونه ادبی اظهار نمود: ما تاریخ غنی، قوی و مفصلی داریم، همینطور كشورمان به خاطر این كه در منطقه خاصی از جهان قرار گرفته همیشه درگیر حوادث بوده است. اما تا كنون در ادبیات داستانی مان كمتر به تاریخ پرداخته شده و در واقع ادبیات داستانی نگاهی به تاریخ نداشته است.
او اضافه كرد: كتاب هایی كه در زمینه تاریخ انتشار یافته بیشتر افسانه مانند بوده و قابل اعتنا نبوده است. داستان نویسان ما استفاده بهینه ای از تاریخ نداشته اند. البته در این زمینه كارهایی انتشار یافته كه خیلی چشمگیر و تأثیرگذار نبوده است.
انوری ضعف رمان نویسی را دلیل كم توجهی به تاریخ دانست و تصریح كرد: رمان نویسی در كشورمان قوی نیست و رمان نویسان جدی نداریم؛ رمان نویسانی كه احساس مسئولیت داشته باشند. برخی برای سرگرمی می نویسند و برخی ادبیات دم دستی و پیش پا افتاده را انتخاب می كنند كه این افراد هیچ تعهدی ندارند. كسانی هم كه به صورت جدی به ادبیات می پردازند تعدادشان زیاد نیست.
این نویسنده با بیان این كه نوشتن درباره تاریخ با محدودیت مواجه نیست، اظهار داشت: من در این زمینه فعالیت می كنم و كتاب هایم درون مایه تاریخی دارند. در سطح جهان هم بزرگ ترین و معروف ترین آثار ادبی دنیا دستمایه هایی از تاریخ درون شان وجود دارد. بستر نوشتن درباره تاریخ به خاطر تاریخ غنی مان فراهم است و محدودیتی دراین زمینه وجود ندارد و من تعجب می كنم چرا به این مسئله به صورت حرفه ای پرداخته نشده است.
او در ادامه اضافه كرد: دفاع مقدس ما خود تاریخ است؛ هشت سال دفاع مقدس بوده و زمان زیادی از آن می گذرد و با گذشت زمان هم مبدل به تاریخ می گردد. تاریخ دستمایه خیلی از كارهای من است و از ابتدایی ترین كارهایم به آن توجه داشته ام كه شاید این مورد به صورت ناخواسته بوده است؛ مثلا رمان ۱۲ جلدی «جاده جنگ» نگاهی جدی به تاریخ دارد.
منصور انوری با تاكید بر این كه رویكرد به تاریخ و استفاده از آن سبب غنای ادبیات داستانی می شود، اظهار داشت: معمولا نویسنده های مشهور جهان از تاریخ برای نوشتن كارهای شان بهره برده اند؛ مانند «جنگ و صلح»، «بینوایان» و «دن آرام». در واقع آثار معروف و مهم ادبیات جهان همه شان بدون استثنا به مقطعی از تاریخ پرداخته اند، البته در قالب داستان كار خویش را پیش برده و توانسته اند تاریخ را با جزئیاتش روایت و توجه مردم را به آن جلب كنند كه این مورد به نفع تاریخ است. تاریخ می تواند به داستان نویسان كمك نماید و داستان نویسان به تاریخ؛ داستان نویسان تاریخی را كه لازم است پیوسته در نظر مردم باشد برجسته می كنند تا نظر مردم به آن جلب شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب