فیلیپ راث نویسنده بزرگ آمریكایی درگذشت
عطر و تن: «فیلیپ راث» نویسنده برنده جوایز بوكر و پولیتزر و از مهم ترین رمان نویسان قرن بیستم میلادی در سن ۸۵ سالگی دارفانی را وداع گفت.
به گزارش عطر و تن به نقل از گاردین، این نویسنده نامدار آمریكایی كه مجموعه ای از مهم ترین جوایز ادبی را در طول بیش از ۶ دهه فعالیت ادبی كسب كرده بر اثر ایست قلبی درگذشته است.
«فیلیپ راث» متولد سال ۱۹۳۳ در نیوجرسی آمریكاست كه بعد از اتمام تحصیلاتش در دانشگاه شیكاگو، در همان دانشگاه به تدریس ادبیات مشغول شد.
«راث» از سال ۱۹۷۵ عضو موسسه ملی هنر و ادبیات آمریكا بوده است. همینطور تا سال ۱۹۸۹ بعنوان ویراستار آثار ادبی با انتشارات «پنگوئن» همكاری می كرد، اما از سال ۱۹۹۲ وقت خویش را فقط صرف نویسندگی كرد و سال ۲۰۱۲ با رضایت كامل، این حرفه را كنار گذاشت.
او اولین نویسنده زنده آمریكایی است كه مجموعه آثارش از جانب كتابخانه آمریكا انتشار یافته است.
وی در مجموعه رمان هایش آمریكا را از دریچه تناقضات شخصی خود مورد كاوش قرار می داد و به موضوعاتی چون هویت، اخلاقیات، فناپذیری بشر می پرداخت و یكی از اصلی ترین شكل دهندگان ادبیات آمریكا در نیمه دوم قرن ۲۰ میلادی بود.
«راث» با نخستین كتاب خود كه با عنوان «خداحافظ كلومبوس» در سال ۱۹۵۹ كه مجموعه داستان كوتاه بود به موفقیت و شهرت دست یافت و با این كتاب موفق به كسب جایزه ملی كتاب آمریكا شد اما بواسطه نگارش این كتاب مورد هجمه عده ای هم قرار گرفت كه او را نویسنده ای ضدیهود می خواندند. وی ده سال بعد و در سال ۱۹۶۹ رمان ««شكایت پورتنوی» از یك نویسنده جوان و نوظهور به یك سلبریتی جنجالی تبدیل كرد. وی سپس به نوشتن رمان هایی چون «دارودسته ما» و داستان هایی كافكایی چون «سینه» روی آورد. بین سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷ «راث» سفرهای منظمی به چك اسلواكی داشت و در آن جا با نویسندگانی چون «میلان كوندرا» و «واتسلاو هاول» ملاقات می كرد.
وی در داستان هایش چون «زندگی من به عنون یك انسان» و با استفاده از شخصیت های "دگرخود" «ناتان زوكرمن» و «دیوید كپش» آغاز به بررسی رابطه میان نویسنده و آثارش كرد و شخصیت «زوكرمن» به تدریج به نزدیك ترین مابه ازای داستانی «فیلیپ راث» تبدیل شد هرچند خودش اعتقاد داشت شخصیت های موجود در داستانهایش ارتباطی با او ندارند و همه اتفاقات خیالی هستند.
«راث» پس از آن با نگارش مجموعه ای از رمان های قدرتمند نام خویش را بعنوان یكی از بزرگان ادبیات مدرن آمریكا تثبیت كرد و بعد از كسب دومین جایزه كتاب ملی آمریكا با رمان «نمایش یكشنبه» در سال ۱۹۹۵، به عرضه نگاهی انتقادی به جنگ ویتنام پرداخت و رمان معروف و برنده جایزه پولیتزر «پاستورال آمریكایی» را نوشت و متعاقب آن رمان های «من با یك كمونیست ازدواج كردم» (۱۹۹۸)، «ننگ بشری» (۲۰۰۰) و «توطئه ضد امریكا» (۲۰۰۴) را روانه بازار كرد.
این نویسند آمریكایی در سال های آخر زندگی دوباره به مبحث اخلاقیات روی آورد و كتاب «همه مردان» را در سال ۲۰۰۶ و كتاب «شبح خروجی» را در سال ۲۰۰۷ نوشت. وی در سال ۲۰۱۰ آخرین رمانش را به نام «شكست ناپذیر» نوشت و یك سال بعد و بعد از دریافت مدال افتخاری از جانب «اوباما» به پاس خدماتش به ادبیات آمریكا اعلام نمود این رمان آخرین اثر او بوده است و خویش را از نویسندگی بازنشسته كرد.
همچون جوایز ادبی كه «فیلیپ راث» در طول شش دهه نویسندگی كسب كرده می توان به دو جایزه كتاب ملی آمریكا، سه جایزه پن فاكنر، جایزه فرانس كافكا، جایزه ملی منتقدین كتاب، جایزه مدیسی فرانسه و جایزه من بوكر اشاره نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب