ابراهیم گلستان درگذشت
به گزارش عطر و تن، ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلم ساز در آستانه ۱۰۱ سالگی دارفانی را وداع گفت.
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، لیلی گلستان، دختر این هنرمند که سال ها بود در انگلستان سکونت داشت در واکنش به این مورد با انتشار عکسی از او نوشته است: «پدر رفتی. خداحافظ.»
ابراهیم تقوی شیرازی مشهور به ابراهیم گلستان متولد مهر سال ۱۳۰۱ بود که سه شنبه، ۳۱ مردادماه در خانه اش در انگلستان و در کنار خانواده اش دار فانی را وداع گفت.
گفته شده که به خواست خود او مراسم خاکسپاری اش خصوصی برگزار می شود.
ابراهیم گلستان، داستان نویس، سینماگر، مترجم، روزنامه نگار و عکاس، از چهره های مطرح و پرحاشیه هنر معاصر ایران است.
وی در آغاز جوانی برای تحصیل، از زادگاهش، شیراز، به تهران آمد و به خانه عمویش رفت. بعد از مدتی با دخترعمویش فخری گلستان ازدواج کرد. ابراهیم و فخری بزودی صاحب دختری شدند که امروز یکی از مترجمان بنام و مدیر گالری گلستان است؛ لیلی گلستان.
ابراهیم گلستان بعد از مدتی کارمند شرکت نفت شد و به همراه خانواده اش به آبادان رفت. چند سال بعد هم پسرش به دنیا آمد؛ کاوه گلستان، عکاسی که هنگام انجام کارش در عراق بر اثر انفجار مین کشته شد.
گلستان بعد از چند سال به تهران بازگشت و به قول دخترش، خانه اش در تهران به مرکز فرهنگی هنری تهران و پاتوق نویسنده ها، شاعران و هنرمندان مشهور آن زمان ازجمله جلال آل احمد، مهدی اخوان ثالث، صادق چوبک و... تبدیل شد.
گلستان فعالیت ادبی را با ترجمه داستان هایی از ارنست همینگوی و ویلیام فاکنر شروع کرد. «آذر، ماه آخر پاییز»، «شکار سایه»، «جوی و دیوار و تشنه»، «اسرار گنج دره ی جنی»، «مد و مه» و «خروس» از آثار داستانی این نویسنده اند. او از اولین نویسندگان معاصر ایران است که به زبان داستان توجه خاصی نشان داد و نثری آهنگین را در چارچوب های داستانی مدرن به کار گرفت.
گلستان که بنیانگزار استودیو سینمایی گلستان بود، ساخت فیلم هایی همچون «موج و مرجان و خارا»، «از قطره تا دریا»، «یک آتش»، «خواستگاری»، «تپه های مارلیک»، «خشت و آینه» و «اسرار گنج دره ی جنی» را در کارنامه دارد و یکی از پایه گذاران جریان موج نو در سینمای ایران به حساب می آید. همینطور تهیه کننده فیلم «خانه سیاه است» است که فروغ فرخزاد آنرا کارگردانی کرده است.
ابراهیم گلستان چند سال قبل از انقلاب برای همیشه ایران را ترک کرد و در انگلستان ساکن شد. وی در تمام سالهای زندگی به فعالان فرهنگی انتقادهای بسیاری وارد کرد؛ انتقادهایی جسورانه و بی پرده که گاه به مرز توهین هم رسیدند. یکی از منابعی که نظرها و انتقادهای بی انتها او را نسبت به اهل فرهنگ، هنر و ادبیات ثبت کرده، کتاب «نوشتن با دوربین» شامل گفتگوی پرویز جاهد با اوست.
منبع: عطر و تن
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب