شاعر 2 کاج درگذشت
عطر و تن: کرمانشاه «محمد جواد محبت» شاعر سرشناس کرمانشاهی و سراینده شعر معروف ˮدو کاجˮ، امروز غزل خداحافظی خواند.
این شاعر پرآوازه، امروز(۲۳ اسفند) در سن ۷۹ سالگی، آخرین غزل زندگی اش را سرود و برای همیشه درگذشت.
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، محمد جواد محبت متولد سال ۱۳۲۲ در کرمانشاه بود. معلم باصفایی که در کنار معلمی یک عمر شاعرانه زندگی کرد و اشعارش ردی از خاطره در ذهن تک تک مردمان این سرزمین بجای گذاشته.
قصه "دو کاج" را تقریباً همه مردم ایران زمین شنیده اند، دو کاجی که نماد مردی و نامردی در روزگار ما بودند و قصه شان را خیلی از کودکان این سرزمین با شعر معروف "محبت" از برکرده اند.
"کوبی کجاست؟" نخستین سروده آقا معلم بود. شعری که سختی ها و رنج های دخترکِ دانش آموزش "کوبی" را روایت می کرد و همین سروده کوتاهِ از سر دلسوزی و محبت، سرآغاز یک عمر شاعری "محبت" شد.
محبت سالیان سال شعر سرود و معلمی کرد. از "خیمه های عاشورا" و "گریه دل ناصبوران" گفت و از "موج عطرهای بهشتی" سرود و "رگبار کلماتش" به "کوچه باغ آسمان" رسید، از "خاطرات سبز" برای نوجوانان سرود و از "از مرزهای فریاد" برای انقلابیون شاعرانه گفت.
اشعار محبت عجیب به دل می نشیند و همین موجب شد که محبت یکی از شاعران ایرانی باشد که جایزه شعر فروغ به او اختصاص پیدا کرد.
علی صفدری مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه در گفت و گو با ایسنا، با تسلیت این ضایعه دردناک به تمامی اهالی فرهنگ و هنر کشور، اظهار داشت: محمد جواد محبت هم یک شاعر بود و هم یک معلم عاشق. معلمی که عاشقانه به دانش آموزان درس زندگی می داد و دغدغه ها و عاشقانه هایش را در قالب شعر برای مردمان این سرزمین می سرود.
وی ادامه داد: متاسفانه این شاعر گرانقدر کرمانشاهی امروز بعد از چند سال تحمل بیماری و به دلیل کهولت سن درگذشت.
وی خاطرنشان کرد: مرگ برای اهالی فرهنگ و هنر نقطه پایانی نیست و اشعار این شاعر گرانقدر و دانش آموزانی که عاشقانه آنها را تربیت کرده، نام محمدجواد محبت را برای همیشه زنده نگه می دارند.
"۲ کاج"
در کنار خطوط سیم پیام
خارج از ده دو کاج روئیدند
سالیان دراز رهگذران
آن دو را چون دو دوست می دیدند
یکی از روزهای سرد پاییزی
زیر رگبار و تازیانه باد
یکی از کاج ها به خود لرزید
خم شد و روی دیگری افتاد
گفت ای آشنا ببخش مرا
خوب درحال من تامل کن
ریشه هایم ز خاک بیرون است
چند روزی مرا تحمل کن
کاج همسایه گفت با تندی
مردم آزار؛ از تو بیزارم
دور شو؛ دست از سرم بردار
من کجا طاقت تو را دارم؟!
بینوا را سپس تکانی داد
یار بی رحم و بی مروت او
سیم ها پاره گشت و کاج افتاد
بر زمین نقش بست قامت او
مرکز ارتباط دید آن روز
انتقال پیام ممکن نیست
گشت عازم گروه پی جویی
تا ببیند که عیب کار از چیست
سیمبانان بعد از مرمت سیم
راه تکرار بر خطر بستند
یعنی آن کاج سنگدل را نیز
با تبر تکه تکه بشکستند
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، استاد محمدجواد محبت سال ها بعد بخش پایانی این شعر را تغییر داد.
منبع: عطر و تن
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب