مسعود دلخواه از ژان كلود كریر گفت
ادای احترام به همشهری فرانسوی مان
عطر و تن: درگذشت ژان کلود کریر همانطور که برای هم میهنان فرانسوی اش اندوهناک است، برای اهل فرهنگ و هنر ایران هم اتفاقی غم انگیز به شمار می آید.
جامعه هنری ایران او را به واسطه نمایشنامه ها، فیلمنامه ها و دراماتورژی هایش می شناختند و اهالی فرهنگ و ادب هم از علاقه اش به فرهنگ و ادبیات ایران آگاه بودند.
روز گذشته خبر درگذشت کریر خاطره های خوشی را از اجرای چندین نمایش برای جامعه تئاتری کشور زنده کرد. نسل قبلی به یاد دارند که او چگونه نمایشنامه «کنفرانس پرندگان» (بر اساس سیمرغ عطار) به کارگردانی پیتر بروک را دراماتورژی کرد و نسل جدیدتر خاطره شیرینی از اجرای نمایشنامه «روال عادی» او با کارگردانی محمدرضا خاکی دارند.
و حالا مسعود دلخواه که در این نمایش به ایفای نقش پرداخته است، در گفتگو با ایسنا از کریر بعنوان فیلمنامه نویس و نمایشنامه نویسی بزرگ یاد می کند و او را همچون یک همشهری می داند.
دلخواه می گوید: ما او را همشهری خود می دانیم. انسانی بزرگ و نویسنده ای توانمند که با دراماتورژی نمایشنامه «کنفرانس پرندگان» هم علاقه اش را به فرهنگ و ادب ایران نشان داد و هم مهارتش را در دراماتورژی.
این کارگردان و بازیگر تئاتر ادامه می دهد: کمتر نمایشنامه نویسی می شناسم که این چنین تکنیکی بنویسد. من در دو نمایشنامه از او به نامهای «روال عادی» و «تراس» بازی کردم که هر دو با کارگردانی محمدرضا خاکی روی صحنه رفت و در هر دو نمایشنامه تکنیک نویسندگی را از او آموختم.
دلخواه ابراز امیدواری می کند که نسل جدیدِ نمایشنامه نویسان هم با خواندن آثار کریر تکنیک و مهارت نمایشنامه نویسی را از او بیاموزند.
او توضیح می دهد: اگر نمایشنامه نویسان جوان ما که خوشبختانه پرتعداد هم هستند، یک دوره آموزشی نزد او می دیدند یا اگر یکی از نمایشنامه هایش را الگو قرار دهند، نمایشنامه نویسی ما رشد قابل ملاحظه ای خواهد نمود. چونکه هم اکنون متاسفانه در زمینه تکنیک نمایشنامه نویسی گرفتار ضعف هستیم.
این مدرس تئاتر ادامه می داد: خوب می شد اگر روش و شیوه کاری کریر در دانشگاه ها و موسسات هنری ما مورد توجه قرار می گرفت و حال که داریم از او یاد می نماییم، چه خوب می شود اگر این یادآوری با یک درس آموزی همراه شود.
دلخواه که بازی اش در نمایش «روال عادی» مورد توجه تماشاگران و منتقدان تئاتر قرار گرفته بود، اضافه می کند: یکی از مهم ترین تکنیک های کریر درنگارش نمایشنامه هایش ایجاد تعلیق است اینکه تماشاگر را برای صحنه بعدی کنجکاو نگه داریم و این مهارتی است که ما باید از او بیاموزیم.
او ابراز خرسندی می کند: هرچند جای خالی کریر پر نمی گردد ولی خوشبختانه این انسان شریف و بزرگ تأثیر خویش را بر جهان نمایشنامه نویسی و فیلمنامه نویسی گذاشته است.
دلخواه ضمن اشاره به علاقه کریر به فرهنگ و ادب ایران یادآوری می کند: می توانیم از انسان های بزرگ در جهت ارتقای فرهنگ خود بیاموزیم. بخصوص اگر آن انسان، یک غیر ایرانی علاقمند به فرهنگ و هنر ایران باشد. چه خوب است که از چنین کسانی بیاموزیم و به گنجینه های فرهنگی خود بیشتر بها دهیم و بی تفاوت از کنارشان رد نشویم.
این استاد دانشگاه ابراز امیدواری می کند به احترام ژان کلود کریر و به یاد او نمایش «روال عادی» بار دیگر در جهانی بدون کرونا یا کم کرونا روی صحنه برود.
مسعود دلخواه در انتها می گوید: وقتی خبر درگذشت ایشان را شنیدم، هرچند بسیار اندوهگین شدم ولی خاطره شیرین اجرای دو نمایش «روال عادی» و «تراس» برایم زنده شد.
ژان کلود کریر، فیلمنامه نویس شهیر فرانسوی و نویسنده اصلی کتاب خاطرات «لوئیس بونوئل»، غروب دوشنبه ۲۰ بهمن در ۸۹ سالگی دارفانی را وداع گفت. کیارا، دخترش، اعلام نموده که وی در خانه اش در پاریس از دنیا رفته است.
ژان کلود کریر همسر نهال تجدد، نویسنده ایرانی و مولف کتاب «عارف جان سوخته» بود و سفرهایی هم به ایران داشت.
کریر که از دوستان عباس کیارستمی هم بود، مقابل دوربین او هم ظاهر شد و نقش کوتاهی را در فیلم «کپی برابر اصل» ایفا کرد.
وی در تئاتر با کارگردان بزرگی همچون پیتر بروک همکاری کرده بود.
نمایش «روال عادی» به فاصله چند سال در دو نوبت مختلف با کارگردانی محمدرضا خاکی روی صحنه رفت. در هر دو اجرا مسعود دلخواه به ایفای نقش پرداخت. در اجرای اول بازیگر مقابل او ایوب آقاخانی بود و در اجرای دوم کورش سلیمانی.
اجرای نمایش «روال عادی» با بازی کورش سلیمانی و مسعود دلخواه
منبع: atrotan.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب