نگاه محمدعلی موحد به نامه های زریاب خویی
محمدعلی موحد با اشاره به طبعی جوینده و نوطلب در نامه های دوران طلبگی عباس زریاب خویی از این که این نامه ها آینه تمام نمای وجود او بودند، می گوید.
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، صفحه گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در فضای مجازی همزمان با چهاردهم بهمن ماه، بیست ونهمین سالروز درگذشت عباس زریاب خویی قسمتی از سخنرانی محمدعلی موحد درباره او را (در قالب «پرسه در متون») به اشتراک گذاشته که چنین است: «استاد دکتر محمدعلی موحد درباره نامه نگاری های دکتر زریاب در روزهای طلبگی می گوید: نامه هایش آینه تمام نمای وجودش بودند. نامه های زریاب معمولاً با نثری ادیبانه و لحنی طنزآمیز، مشحون از تلمیحات منشیانه نوشته شده و حکایت از ذهنی روشن، طبعی جوینده و نوطلب دارد. سه چیز در این نامه ها موج می زند: عطش لایتناهی برای دانش، مهربانی و وفاداری بی کران در حق دوستان، و تعلق خاطر شدید به ایران. استاد زریاب در قسمتی از نامه ای که احتمالاً در سال ۱۳۲۱ خورشیدی نوشته، به طعن به تنگدستی طلاب این چنین اشاره می کند:
«نکاکت [افلاس] حاکم علی الاطلاق است. بااینکه ماه جاری پنج تومان ازطرف والده و پانزده هزار ازجانب صدر و پانزده هزار ازجانب محمدتقی رسیده، پنسی و پشیزی و دیناری و شاهی و فرانکی و یوفی در سرتاسر کشور پهناورِ جیب های حقیر وجود ندارد، مگر چوب های شکسته و قوطی های کبریت و غیره.
حالا همه شب منتظرم تا که برآید/ نوری که به هر خانه چراغی دهد از غیب.»
(محمدعلی موحد. زریاب در آینه نامه هایش. متن سخنرانی در شب عباس زریاب خویی. در مجله بخارا، شماره ۱۰۴، بهمن و اسفند ۱۳۹۳، ص ۶۷)»
عباس زریاب خویی در ۲۰ مرداد ۱۲۹۸ در خوی متولد شد. او مورخ، ادیب، نسخه شناس، نویسنده و مترجم بود. زریاب خویی از سال ۱۳۴۵ استاد تاریخ در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود و در رشته های ادبیات فارسی، ادبیات عرب، فلسفه، زبان شناسی و معارف اسلامی تدریس می کرد. از آثار او می توان به «اطلس تاریخی ایران»، «تاریخ ساسانیان»، «بزم آورد؛ شصت مقاله دربارهٔ تاریخ، فرهنگ و فلسفه»، «آئینه جام؛ شرح مشکلات دیوان حافظ» و ترجمه «تاریخ فلسفه، ویل دورانت» و «دریای جان، هلموت ریتر» اشاره نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب