عباس جهانگیریان عنوان كرد
مشكل اساسی در تدوین كتاب های درسی
به گزارش عطر و تن عباس جهانگیریان با انتقاد از غیبت نویسندگان ادبیات كودك و نوجوان در تدوین كتاب های درسی، این مورد را یك مشكل اساسی عنوان می كند.
این نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان در گفتگو با ایسنا، درباره کیفیت کتاب های درسی ادبیات در انتقال غنای ادبیات فارسی و کمک به آموزش زبان و رسم الخط صحیح فارسی به کودکان و نوجوانان اظهار نمود: دغدغه من سال ها مساله کتاب های درسی بوده است. مشکل اساسی این است که نویسندگان کودک و نوجوان در برنامه ریزی درسی، سازمان پژوهش و آن جایی که کتاب های درسی تدوین می شود، غایب هستند. درحالی که در تمام دنیا از نویسندگان کودک و نوجوان استفاده می شود.
او با بیان این که امروزه دیگر ثابت شده که مفاهیم چه علمی و چه اخلاقی به صورت مستقیم اثرگذار نیست اظهار داشت: به قول معروف، دانش آموز از این گوش می شنود و از گوش دیگر درمی کند. این را من نمی گویم، ژان پیاژه می گوید که روانشناس تعلیم و تربیت و آموزش است. او می گوید که اگر مفهومی از فیلتر هنر و ادبیات نگذرد، ماندگار نیست. امروزه دیگر در بسیاری از کشورها ریاضی را هم با تئاتر و موسیقی آموزش می دهند، اگر تاریخ به صورت مستقیم به بچه ها گفته شود، آنها نه گوش می کنند و نه از آن استقبال می کنند اما همین تاریخ وقتی در چارچوب رمان و داستان تاریخی روایت شود، بچه هم گوش می کند و هم از آن لذت می برد. طبق نظریه ژان پیاژه، در حافظه عمیق او ماندگار می شود و تا آخر عمر با او است.
جهانگیریان با انتقاد از حذف داستان از کتاب های درسی ادبیات بیان نمود: زمانی داستان های زیادی در کتاب های درسی داشتیم. اما اشتباهی که در تغییر کتاب های درسی انجام شد، این بود که داستان ها را حذف کردند. مثلا در تصویر یک درس خانواده ای خودرو سواری داشتند، در اصلاحات آنرا به وانت تغییر دادند. تصویر دیگری بود که خانواده ای دور یک میز غذا می خوردند، این را با همان مبحث و در همان درس به زمین نشستن تغییر دادند. در حالیکه از نظر پزشکی نشستن روی زمین به زانو فشار آوردن است. لجبازی است که بگوییم میز و صندلی غربی است. من همه این ها را به صورت دقیق بررسی نموده ام و انتشار یافته است.
او که اعتقاد دارد تا زمانی که برای برنامه ریزی و تدوین کتاب های درسی از نویسندگان کودک و نوجوان دعوت نکنند، اتفاق جدیدی در کتاب های درسی ادبیات نمی افتد اظهار داشت: به من از ارمنستان زنگ می زنند و می پرسند که «داستانی دارید ما در کتاب های درسی چاپ کنیم؟» و من می گویم «بله» و برای شان می فرستم اما در کشور خودم این اتفاق نمی افتد. الان بسیاری از داستان های مرادی کرمانی در کتاب های درسی اروپایی هست و داستان های برخی دیگر از نویسندگان هم در کتاب های درسی ترکیه.
نویسنده رمان «سایه هیولا» اضافه کرد: فقط یک شعر از آقای رحماندوست در کتاب درسی است و والسلام. در این ۴۰ سال مدیران آموزش و پرورش عموما به ادبیات بی علاقه بوده اند. وقتی خودشان به ادبیات بی علاقه باشند و کارکرد ادبیات و نمایش خلاق را ندانند طبیعتا به چند کارشناس رجوع هم نمی کنند. یک زمان از من خواستند تا داستان های کتاب درسی را برای مجله رشد به نمایش نامه تبدیل کنم. مثلا یک داستان در کتاب درسی درباره این بود که نان چطور به دست می آید و من همین را به صورت ریتمیک نمایشنامه کردم. تمام مضامین کتاب های درسی را می شود به این صورت نمایشنامه کرد که هم برای بچه ها جذابیت دارد و هم یادشان می ماند. منتها تا زمانی که اراده ای و گوش شنوایی نباشد، نمی گردد.
عباس جهانگیریان همینطور اظهار نمود: ۴۰ سال است که سمینار برگزار و مصاحبه می نماییم ولی اتفاقی نمی افتد چون اراده ای وجود ندارد که نسیم تحولی به آموزش و پرورش بوزد و یک خرده تکان بخورند و خودشان را با جهان هماهنگ کنند و این فضای کسالت بار و خسته کننده آموزش و پرورش را به فضای گرم، شاد و خلاق بهتری تبدیل کنند. به خصوص تاکید می کنم چون بچه ها مهارت های اجتماعی ندارند به آدم های ناتوان علیل تبدیل گشته اند. این مهارت ها را می شود به کمک موسیقی، نمایش و مجموع هنر و ادبیات آموزش داد و فضای جدیدی در آموزش و پرورش به وجود آورد اما این اتفاق نمی افتد و این مصاحبه را هم آقای وزیر و مدیرکل های شان نمی خوانند، اما شما همیشه تماس گرفته اید و ما حرف زده ایم.
او در انتها با اشاره به فضای متفاوتی که می توان از راه هنر و ادبیات در مدرسه ها ایجاد کرد اظهار داشت: علتی که سبب می شود واکنش من همراه با عصبانیت باشد این است که دلم می سوزد، در مدرسه ها می بینم که چهره های بچه ها همه افسرده و خسته است، پس این بچه ها کی باید زندگی کنند؟ آنها در مدرسه می توانند هم زندگی کنند و هم درس بخوانند. می شود با هنر و ادبیات فضای خوبی برای شان ایجاد کرد. امیدوارم روزی ما را برای کتاب های درسی دعوت کنند و اقلا از ما نویسنده ها، نمی گویم از من، از ما که هم نویسنده ایم و هم تجربه تدریس داریم، پیشنهادهای مان را برای کتاب درسی بپرسند. من و آقای برآبادی برای تمام کتاب های شان طرح و ایده دادیم ولی یک مدیر استقبال می کند و مدیر بعدی اصلا اعتنا نمی نماید. این ها باید در این وزارت خانه نهادینه شود تا بشود به جایی رسید. ما نویسندگان کودک و نوجوان حرف های زیادی برای سیاست گذاران آموزشی و تدوین کنندگان کتاب های درسی داریم.
منبع: atrotan.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب